काही दिवसांपूर्वी camping ला चाललो होतो. सोबत 2मित्र, नेहमीचा camping च उत्साह, नवे चेहरे, अस बरच काही डोळ्यात साठवून घरातून बाहेर पडलो, मनात एकच विचार,"किती दिवसांनी अशी सकाळ पाहतो आहोत".
सकाळी 9:15ची कसारा गाडी पकडायची होती. ठाण्यात पोहचेपर्यंत रिक्शा मध्येच online टिकट बुक केले.
मग घाई करत platform ला आलो, पहिल तर ट्रैन नेहमी सारखी 10 min उशिरा येणार होती.
मग काय बराच वेळ इकडे तिकडे भटकुन स्टेशन परिसर डोळ्यामध्ये साठवून घेतला. बरेच काही नवीन दिसत होत. नवे फुटओवर ब्रिज, लिफ्ट, ऐसपैस, प्रशस्त परिसर, सगळ कस सुटसूटित वाटत होत.
जेव्हा ट्रैन आली, वाटल खुप गर्दी असेल आणि मला आत शिरता ही येणार नाही. पण कसतरी आत शिरलो. जागा मिळाली. मित्रानां डोंबिवली वरुन गाड़ी पकडायची होती. त्यांना फ़ोन करून पुढचे (कसारा कडेचे)डब्बे पकडन्यास सांगितले. आणि निवांत होवून बसून राहिलो. ट्रैनचा प्रवास नेहमी मनात बसणारा असतो. नवीन चेहरे, त्यांचे हावभाव, न्याहाळत बसन्यात गर्क झालो. जूनी आवड़, आणि कमी बोलून जास्त काम करण्याची सवय, ... असो. लोकांचे चेहरे ओळखण्यात बराच आनंद मिळतो. ह्यामध्ये कधी कोणाची कुटुंबासाठी असलेली काळजी, एखादी आईची तिच्या मुलासाठी असलेली ममता, एखाद्या सेल्समैन च्या चेहऱ्यावरअसणारा कष्टाचा घाम, कधी स्वतःच्या पत्नीला फ़ोन करून "मी आता स्टेशन वर आहे. आता नाही बोलू शकत गाड़ी लगेच येईल"हे सांगणारे, तर कधी कोण्या मोठ्या ऑफिस मध्ये नोकरी करणाऱ्या, सूट बूट घालून, चेहऱ्यावर मोठी स्वप्ने घेवून उभ्या असलेल्या व्यक्ती दिसतात. प्रत्येकाची एक वेगळी ओळख, एक वेगळा प्रवास, एक वेगळा अंतिम स्टेशन, पण स्वप्न एकच.... इथे हार नाही मानायची,
हे सर्व अस छान सुरु असताना कल्याण स्टेशन आले.
बरीच गर्दी गाड़ी मध्ये शिरली. त्यात एक विवाहित स्त्री होती. गर्दीतच वाट काढत जागा पाहु लागली. पण जागा नाहीये हे पहिल्यावर तिथेच उभी राहिली. कदाचित तिच्या सोबत कोणीच नव्हतं. ती स्त्री कोणाशी काही बोलली ही नाही. आजच्या काळात प्रसिद्ध असणारा मेकअप तिला माहित नसावा. टिपिकल गुलाबी रंगची साड़ी, दोन्ही भुवयामध्ये स्पष्ट दिसणारी टिकली, डोळ्यांत दिसणारी चमक, चिंता, स्पष्ट जाणवत होती. फक्त एकच कमी होती, चेहऱ्यावर स्मितहस्य काही केल्या दिसत नव्हते. कदाचित घरच काही tensions असतील. असो...
है असे सुरु असताना तिने माझ्या समोर असलेल्या सीट वर जागा मिळवली. एव्हाना गाड़ी वाशिंद स्टेशन वरुन निघाली होती. इतक्यात माझी नजर समोर असलेल्या स्त्री च्या बाजूला बसलेल्या पुरुषाकडे गेली. कृष बांधा, नजर फक्त मोबाईल वर पार कल्याण ते आत्तापर्यंत काही हलली नव्हती. तो मात्र त्या विवाहित स्त्रीशी सलगी करण्याचा प्रयत्न करत होता. पण त्या स्त्री च्या चेहऱ्यावर काही स्पष्ट हावभाव दिसत नव्हते.
काही चने फूटाने विकणारे तिकडे गोंधळ घालत होते. विचार केला की, आता आपण खुप विचार केला आहे आणि पोटाची खलगी किंचित भरेल ह्या विचाराने मी काही फुटाने आणि काकड़ी घेतली. आपली खलगी भरत असताना, मी पहिले की त्या स्त्री ने ही चिक्की चे 2 पाकिट घेतले. 1 पाकिट स्वतःच्या पर्स मध्ये ठेवून 1 बाहेरच ठेवले. तिने चिक्कीचे पाकिट फोडले आणि त्यातला मोठा तुकडा बाजूला बसलेल्या गचाळ पुरुषाला दिले.
आणि क्षणात डोक्यात वीज चमकली. डोक्यात एकच विचार आला, "हे विधात्या तू इतका कठोर का झालस".
आणि स्वतः वरच हसू लागलो...
You will get complete information about my trek experience, along with photos & extra information which i feel good for you.
Search This Blog
Friday, 27 April 2018
असाच काहीतरी
Saturday, 6 January 2018
Harishachandra gad fort
Bike riding to Harishchandragad
Stunning morning view from Kokankada, Harishchandragad fort |
A nice place for any family, trekkers, hikers, & you tubers. This fort has its unique history. This fort has many places to visit & we can not complete the fort within a single day. Any trekkers or beginner, children, or a person from any age group can hike the fort. Way to top is easy from Pachnai. I would suggest hiking from Pachnai, as a village is sufficient to provide all facilities like food, guide facility, accommodation.
We decided the bike riding to fort & choose the route Ghoti toll-(Via Nashik highway)-Rajur-Pachanai. It took much time for us as we did so much photoshoot at various spots after Ghoti on Bhandardara route.
Somewhere on Bhandardara way |
It is a really adventurous journey to reach a base village. Roads are good till few kilometers away from a base village. There is check post of forest department for routine checks of vehicles & For tourist charges.
Once you are in a village take rest for next hike. There is many guides & villagers to provide food, accommodation service to tourists. It takes not more than 3 hrs to reach the top to any person.
As I, earlier mentioned, there is a lot to see on the top :
1) Saptatirtha Pushkarni
On its bank are temple-like constructions in which there are idols of Lord Vishnu
2) Kedareshwar Cave
Quite difficult to reach this shivling, because of chilled water made everyone to feel as refrigerated. Water is waist deep & non-accesssible in monsoon season as there is small waterfall before to this temple.
3) Kokan Kada (कोकण कडा)
It provides views of the surrounding region. The cliff has an overhang but has been climbed many times.
At specific time & specific foggy weather, you can see a circular rainbow called Indravajra.
4)Taramati peak
It is the highest peak of fort 1429 meters & gives full 360' view of the surrounding.
5) Caves on Harishchandragad
So many caves are there on the fort. Be careful as there are many types of snakes on the fort.
6) Temple of Harishchandreshwar
This temple is a marvelous example of the fine art of carving sculptures.
Around this temple there a few caves & ancient water tanks.
The water tanks near the caves provide water all around the year for basic needs. Basic meals are available at 3–4 temporary shacks over the weekend. In monsoon, proper care should be taken while trekking in the rock face.
Be careful while driving, as there are so many sweep turns. In winter season take enough clothes as your need.
You can check our youtube link for other details :
For any suggestion or help please comment below.
Stay healthy & travel more.....😊😊😊
Subscribe to:
Posts (Atom)